لیلی مجنون

خدایا به تو پناه مى‏برم که برونم در دیده‏ها نیکو نماید و درونم در آنچه از تو نهان مى‏دارم به زشتى گراید ، پس خود را نزد مردم بیارایم به ریا و خودنمایى که تو بهتر از من بدان دانایى ، پس ظاهر نکویم را براى مردمان آشکار دارم و بدى کردارم را نزد تو آرم تا خود را به بندگان تو نزدیک گردانم ، و از خوشنودى تو به کنار مانم . [نهج البلاغه]

دیدگاه

87/7/2
11:48 عصر

بدست شیخ گنجی در دسته

یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلا نشست

سجده ای زد بر لب درگاه او پر ز لیلا شد دل پر اه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای بر صلیب عشق دارم کرده ای

وندر این بازی شکستم داده ای نشر عشق به جانم میزنی

دردم از لیلاست دارم میزنی اخر از من چه گناهی دیده ای

خسته ام زین عشق دل خونم مکن من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم این تو لیلای تو....من نیستم

گفت:ای دیوانه لیلایت منم در رگ پیدا و پنهانت منم

سالها با جور لیلا ساختی من کنارت بودم و نشناختی