من عقیده ام اینه که تا زنده ایم قدر هم رو بیشتر بدونیم و بدرد هم بخوریم چرا باید مرده پرس باشیم؟ منظورم به همه ی انسانهاست: فامیل ما که زنده بود در کارش شکست خورد -برادر و داماد ها جمع شدند((که11نفربودند)) جلسه ای گذاشتن که به او کمک کنند ولی موقع عمل همه گفتن ماکه از همه بد بخت ترو بیچاره تریم - یکی باید به ما کمک کنه ... ولی خدایی همه دروغ میگفتند - خیلی هم وضع شون خوب بود - یک ریال به او و زن و بچه اش کمک نکردند - خودش مغازه اش رو که منبع درآمدش بود فروخت و قرضهایش رو تا مقداری پرداخت کرد . وبزور شکم زن و بچه اش رو سیر می کرد - تا اینکه با موتور تصادف کرد - در جا مرد و تازه مقصر هم شد - یعنی دیه ای هم به زن و بچه اش نرسید تا زندگی کنند . از آنطرف برادرها و داماد ها جمع شدند حالا نفر 500-600هزار تومان کمک کردند که مراسم بگیرند و خرج خانواده اش کنند و ایکاش در زمان آن مرحوم کمک می کردند شاید او الآن زنده بود .
