وبلاگ آقاجان

بـردی دل مـا خـوشـم کـه دلدار تویی

مستم که مرا ساقی و می دار تویی

نــازم کــه دلــم نــاز نــگــاه تـو خـریـد

آرام دل و مــونــس و غـمـخـوار تویی

فـردوس بـرین بـه ارزنی خـواهم داد

آنــجــا کــه مـرا بـهـشـت ابـرار تویی

شـرمی نـبـود بـه حـکـم تـکـفـیـر اگر

گــویــم کــه مــرا آن بـت عـیـار تویی

هـر جـمـله ی من هزار تفسیر گرفت

لـیـکـن تو بخوان که رمز اسرار تویی

بـیـا ای آشــنـا دیـگـر کـه دلـتـنـگـم ز بـیـگـانـه

رهــا کـن روح بـیـتـابـم از ایــن دنـیـای دیـوانـه

نـمـانـده طاقتی جـانـا بـیـا دردم تـو درمـان کن

که دل از خـنـجـر یـاران شـده صـدبـاره ویرانه

فـنـا شـد عـمر بی حاصل بیا طرحی ز نو شاید

که عمری بر خطا رفتم به مسجد یا که میخانه

شـدم در مـکـتب و دیدم همه رسم دغل بازی

عطایش بـر لـقـا دادم چـنـین مـحـراب و پـیمانه 

هـمـه لـیـلای مجنون کش همه مجنون بی لیلا

بـمـان ای آشـنـا بـا مـن رهـایـم کـن ز بـیـگـانـه

                                                              ((سید امیر حسین مولانا))

گنجشکی:

روزی به خدا شکایت کرد - چرا باد رو فرستادی لونه ی منو خراب کرد- من مجبور شدم دوباره لونه بسازم- خدا فرمود: مار بزرگی می خواست به لونه تو حمله کنه من بخاطر تو و بچه هایت لونه تو خراب کردم تا تو و بچه ها یت زنده بمو نی!!

سیه چادر مرا پنهان ندارد

نمای رو مرا عریا ن ندارد

چو خورشیدم ز پشت پرده تابم

سیاهی ها نمی گردد نقابم

نمی سازد مرا در پرده پنهان

اگر عابد نباشد سست ا یمان

تو کز شهر طریقت ها بیایی

به موی من، چرا ره گم نمائی ؟!

نخواهم ناصح وارونه کارم

که پای ضعف «تو»، «من» سر گذارم

کی انصافی درین حکمت ببینم

گنه از تو و من دوزخ  نشینم

به جای روی من ای مصلحت ساز !

به روی ضعف نفست پرده انداز